กว่าหกเดือนในปี 2564 จำนวนเด็กที่ประสบความสูญเสียดังกล่าวเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า
เด็กประมาณ 5.2 ล้านคนทั่วโลกสูญเสียพ่อแม่เว็บสล็อตแท้หรือผู้ดูแลผู้ป่วยจากโควิด-19 ตัวเลขนี้ครอบคลุมช่วงเริ่มต้นของการระบาดใหญ่จนถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2564 ซึ่งในระหว่างนั้นมีผู้เสียชีวิตจากโควิด-19 ประมาณ 5 ล้านคนทั่วโลก จาก รายงานการเสียชีวิตแต่ละครั้ง เด็กอย่างน้อยหนึ่งคนกลายเป็นเด็กกำพร้า — สูญเสียพ่อแม่หนึ่งคนหรือทั้งคู่ — หรือประสบกับการสูญเสียผู้ดูแลเช่น ปู่ย่าตายายหรือญาติผู้ใหญ่คนอื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในบ้าน นักวิจัยรายงานออนไลน์ 24 กุมภาพันธ์ในLancet Child & สุขภาพวัยรุ่น .
จากจำนวนเด็กมากกว่า 3 ล้านคนที่กลายเป็นเด็กกำพร้า มีเพียง 2 ล้านคนที่มีอายุ 10 ถึง 17 ปี เกือบ 740,000 คนมีอายุระหว่าง 5 ถึง 9 ปี และเกือบ 500,000 คนมีอายุไม่เกิน 4 ปี เด็กเกือบ 800,000 คนสูญเสียแม่ไป พ่อของลูกมากกว่า 2.5 ล้านคนเสียชีวิตจาก COVID-19
การคำนวณของทีมวิจัยระหว่างประเทศอิงตามการวิเคราะห์รายงานการเสียชีวิตจากโควิด-19 การเสียชีวิตส่วนเกินที่เกิดขึ้นระหว่างการระบาดใหญ่ (ซึ่งเกินความคาดหมายหากไม่มีการระบาดใหญ่) และข้อมูลอื่นๆ จาก 21 ประเทศ
ก่อนหน้านี้ทีมคาดการณ์ว่าตั้งแต่เดือนมีนาคม 2020 ถึงเมษายน 2564 เด็ก 1.5 ล้านคนต้องสูญเสียพ่อแม่หรือผู้ดูแลอันเป็นผลมาจาก COVID-19 ( SN: 8/10/21 ) นักวิจัยปรับยอดรวมเป็น 2.7 ล้านคนโดยอิงจากข้อมูลการตายที่อัปเดต นั่นหมายความว่าในช่วงหกเดือนตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงตุลาคม 2564 จำนวนเด็กที่สูญเสียพ่อแม่หรือผู้ดูแลเนื่องจาก COVID-19 เพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าจาก 2.7 ล้านเป็น 5.2 ล้าน
การตายของพ่อแม่หรือผู้ดูแลอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพในระยะยาวและความเป็นอยู่ที่ดีของเด็ก ( SN: 10/27/21 )
“ผลการวิจัยของเราชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นเร่งด่วนในการตอบสนองต่อการระบาดใหญ่เพื่อจัดลำดับความสำคัญของเด็กที่ได้รับผลกระทบจากการเสียชีวิตของพ่อแม่และผู้ดูแล” นักวิจัยเขียนด้วยวิธีการที่เหมาะสมกับความเสี่ยงขึ้นอยู่กับอายุและสถานการณ์ที่เด็กเผชิญ ตัวอย่างเช่น การศึกษาพบว่าเด็กกำพร้ามีแนวโน้มที่จะออกจากโรงเรียนและรายงานอาการซึมเศร้ามากกว่าเด็กกำพร้า
นักวิจัยพบว่าไวรัส RNA ที่มีความสัมพันธ์แบบพึ่งพาอาศัยกันจะทำซ้ำในเนื้อเยื่อสมองของโฮสต์ ซึ่งทำให้เกิดอาการอัมพาตและตัวสั่น เมื่อเต่าทองล้างไวรัสออกจากระบบ พวกมันก็จะกลับมาทำงานตามปกติอีกครั้ง แทนที่จะใช้ neurotoxin ตัวต่อสามารถใช้ไวรัสนี้เป็นอาวุธชีวภาพกับโฮสต์ของพวกมันได้
ในการวัดผลของเขา Gehrt ต้องจับหมาป่าที่มีชีวิต ซึ่งเป็นงานที่ยากเป็นพิเศษในเมือง และเขาไม่สามารถวางกับดักไว้ในบริเวณที่อาจมีคนหรือสัตว์เลี้ยงได้
“โดยพื้นฐานแล้ว เรากำลังทำงานในตู้ปลาซึ่งมีผู้คนกว่า 9 ล้านคนมองเห็นสิ่งที่เรากำลังทำอะไรอยู่ข้างนอกนั้น” เขากล่าวถึงการศึกษาของเขาในเขตมหานครชิคาโก ในฟาร์มหรือเขตสงวนสัตว์ป่าของรัฐบาลกลาง นักวิจัยสามารถวางกับดักและดักจับโดยไม่ต้องกลัวว่าผู้คนจะก่อกวนหรือพยายามปลดปล่อยหมาป่าที่ถูกจับได้ เขากล่าว
การได้รับเงินทุนสำหรับการวิจัยเกี่ยวกับหมาป่าในเมืองก็อาจเป็นเรื่องยากเช่นกัน หน่วยงานของรัฐต่างกระตือรือร้นที่จะให้ทุนสนับสนุนการจัดการสายพันธุ์เกมในพื้นที่ป่า Gehrt กล่าว “ผู้คนยังคงมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการมองเมืองต่างๆ ว่ากำลังเติบโต ประชากรสัตว์ป่าที่เจริญรุ่งเรืองซึ่งจำเป็นต้องเข้าใจด้วย” เขากล่าว “ฉันคิดว่าพวกเขายังคงมองว่าพื้นที่ในเมืองเป็นพื้นที่รกร้างสำหรับสัตว์ป่า ตรงข้ามกับโอกาสสำหรับสัตว์ป่า”
ที่อยู่อาศัยสูง เช่นเดียวกับหมาป่า ค้างคาวสามารถเจริญเติบโตได้ในเมืองต่างๆ อย่างน้อยก็ในเซ็นทรัลเท็กซัส Han Li นักนิเวศวิทยาที่มหาวิทยาลัย Baylor ใน Waco กำลังตรวจสอบว่าค้างคาวใช้ภูมิทัศน์เมืองที่หลากหลายทั่วทั้งเมืองได้อย่างไร เขาบันทึกการเรียก echolocation ของค้างคาว ถ่ายภาพยนตร์ และจับพวกมันเป็นตาข่ายเล็กๆ ที่เรียกว่าตาข่ายหมอกเป็นครั้งคราว ภายในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งของ Waco เขาได้ระบุสายพันธุ์ค้างคาวแปดในเก้าชนิดที่อาศัยอยู่ในตอนกลางของเท็กซัส
ภายในเมือง ค้างคาวหาบ้านที่คล้ายกับที่พักตามธรรมชาติของพวกมัน Li และเพื่อนร่วมงานรายงานใน December Urban Ecosystems ค้างคาวที่อาศัยอยู่ในถ้ำ เช่น ค้างคาวหางยาวเม็กซิกัน ( Tadarida brasiliensis ) ถูกดึงดูดไปยังอาคารสูงเก่าแก่ในตัวเมือง ซึ่งปิดมิดชิดน้อยกว่าตึกระฟ้าสมัยใหม่ ค้างคาวใช้ความสูงของอาคารเพื่อตกลงสู่ท้องฟ้า
ค้างคาวสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ตามต้นไม้ เช่น ค้างคาวยามเย็น ( Nycticeius humeralis ) มองหาพื้นที่ใกล้เคียงที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น น่าแปลกที่ค้างคาวผู้รักป่าเหล่านี้มักจะดึงดูดเข้าหาย่านที่ร่ำรวยโดยไม่คำนึงว่าพวกมันจะมีสีเขียวแค่ไหน หลี่คาดการณ์ว่าการจัดสวนและการขาดแมวและสุนัขจรจัดที่หิวโหยอาจเป็นปัจจัยเว็บสล็อตแท้
