เหมือนสวิตช์หรี่ไฟ จะเป็นการเลื่อนช้าไปสู่ระยะเฉพาะถิ่น
ในช่วงหน้าหนาวของไวรัสโควิด-19 มันรู้สึกเหมือนสล็อตเว็บตรงกับว่าไวรัสโคโรน่ามีอยู่ทุกหนทุกแห่ง อากาศที่หนาวเย็นทำให้ผู้คนเข้าไปอยู่ในจุดที่ไวรัสสามารถลอยอยู่ในอากาศได้ และเชื้อ SARS-CoV-2 ที่มีอิทธิพลเหนือคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าซึ่งเป็นสาเหตุของ COVID-19 ก็มีความสามารถในการหลบเลี่ยงการตอบสนองของภูมิคุ้มกันบางอย่างได้ยาก ( SN : 5/ 18/21) นั่นหมายความว่าทั้งผู้ที่ฉีดวัคซีนหรือผู้ที่ติดเชื้อก่อนหน้านี้มีความอ่อนไหวต่อการติดเชื้อมากกว่าเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ก่อนหน้า บางทีนั่นอาจไม่น่าแปลกใจเลยที่เป้าหมายหลักของวัคซีนคือการป้องกันโรคร้ายแรงและการเสียชีวิต (ไม่ใช่เพื่อป้องกันการติดเชื้อเลย สิ่งที่เรียกว่าภูมิคุ้มกันฆ่าเชื้อ) ถึงกระนั้น omicron ก็จับทุกคนไม่ทัน
ในที่สุด หลายสัปดาห์หลังจากจำนวนผู้ป่วย COVID-19 พุ่งสูงขึ้น พวกเขายังคงมีแนวโน้มลดลงในพื้นที่ส่วนใหญ่ของสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก ทุกครั้งที่เหตุการณ์ลดลง ฉันพบว่าตัวเองกลั้นหายใจ หวังว่าสัญญาณการฟื้นคืนชีพจะไม่ปรากฏขึ้น จนถึงตอนนี้ดีมาก – สำหรับตอนนี้ ฉันอาจจะปล่อยลมหายใจนั้นออกไปในเร็วๆ นี้ อย่างน้อยก็สักนิด (แม้ว่ากรณีในรัฐนิวเจอร์ซีย์ที่ฉันอาศัยอยู่ ดูเหมือนจะเป็นที่ราบสูงที่ระดับใกล้กับจุดสูงสุดของคลื่นเดลต้าในฤดูร้อนที่แล้ว)
จำนวนผู้ป่วยโควิด-19 ในฤดูหนาวส่วนใหญ่เกิดจากตัวแปรย่อยของโอไมครอนที่เรียกว่า BA.1 ขณะนี้นักวิจัยกำลังจับตาดูพี่น้องที่ใกล้ชิดของมัน ซึ่งเป็นตัวแปรย่อยของโอไมครอนที่เรียกว่า BA.2 แม้ว่าจำนวนผู้ป่วยโดยรวมจะลดลง แต่ BA.2 ก็เพิ่มขึ้นโดยคิดเป็นประมาณ 4 เปอร์เซ็นต์ของเคสใหม่ในสหรัฐอเมริกาสำหรับสัปดาห์สิ้นสุดวันที่ 19 กุมภาพันธ์
BA.2 เกี่ยวข้องกับนักวิจัยเนื่องจากสามารถถ่ายทอดได้ง่ายกว่า BA.1 เล็กน้อย ซึ่งสามารถขยายกระแสไฟกระชากได้ และยังมีการกลายพันธุ์ที่แตกต่างจาก BA.1 อีกด้วย ทั้ง BA.1 และ BA.2 สามารถหลบเลี่ยงการตอบสนองของภูมิคุ้มกันโดยการหลบเลี่ยงแอนติบอดีที่โจมตีไวรัสที่เกิดจากการฉีดวัคซีนหรือการติดเชื้อกับตัวแปรอื่นๆ และความแตกต่างบางประการของ BA.2 อาจหมายความว่าสามารถหลบเลี่ยงแอนติบอดีที่ทำขึ้นหลังจากการติดเชื้อ BA.1 ( SN: 12/21/21 ). จนถึงตอนนี้ นั่นไม่ใช่สิ่งที่นักวิทยาศาสตร์เห็น แม้ว่าการติดเชื้อซ้ำประเภทนี้สามารถเกิดขึ้นได้ แต่ก็หายากทีมจากยุโรปรายงานในการศึกษาเบื้องต้นที่โพสต์เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ที่ medRxiv.org ทีมวิจัยพบว่าการติดเชื้อซ้ำด้วย BA.2 พบได้บ่อยที่สุดในคนหนุ่มสาวที่ไม่ได้รับการฉีดวัคซีนซึ่งไม่ได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เวลาจะบอกได้ว่าการป้องกันนี้จะคงอยู่ได้นานแค่ไหนและจะมีผลกับตัวแปรหรือตัวแปรย่อยในอนาคตอย่างไร
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เรากังวลเกี่ยวกับการติดเชื้อซ้ำ
ช่วงเวลาหนึ่งที่แพร่ระบาดในช่วงต้นปี 2564 การเกิดขึ้นของตัวแปรอัลฟ่า เบต้า และแกมมาทำให้เกิดความกังวลว่าผู้คนจำนวนมากขึ้นอาจต้องเผชิญกับการต่อสู้ครั้งที่สองของ COVID-19 ในเร็วๆ นี้ ดังนั้นในเดือนกุมภาพันธ์ของปีที่แล้ว ฉันได้สัมภาษณ์นักระบาดวิทยา Aubree Gordon แห่งมหาวิทยาลัยมิชิแกนใน Ann Arbor เพื่อฟังความคิดเห็นของเธอว่าตัวแปรต่างๆ อาจมีความหมายต่อการระบาดใหญ่ อย่างไร ( SN : 2/5/21)
ย้อนกลับไปในตอนนั้น ความเข้าใจของเราเกี่ยวกับการติดเชื้อซ้ำยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น การศึกษาบอกเป็นนัยว่าตัวแปรเบต้าและแกมมาสามารถหลบเลี่ยงส่วนต่างๆ ของระบบภูมิคุ้มกัน ทำให้ติดเชื้อซ้ำได้ แต่เราไม่รู้ว่าการติดเชื้อซ้ำบ่อยแค่ไหน หรือไฟต์ที่สองของ COVID-19 อาจรุนแรงน้อยกว่าครั้งแรกหรือไม่ ในขณะเดียวกัน การเปิดตัววัคซีนในสหรัฐอเมริกาก็กำลังดำเนินไปพร้อมกับผู้คนจำนวนมากที่ต้องการฉีดครั้งแรก ปีที่แล้ว กอร์ดอน ซึ่งกำลังศึกษาการติดเชื้อซ้ำของ coronavirus บอกฉันว่าสายพันธุ์ใหม่อาจขยายการแพร่ระบาดออกไป แต่เธอก็เตือนฉันอย่างรวดเร็วว่าแม้ต้องเผชิญกับความหลากหลาย โรคระบาดก็จบลงเสมอ
กรอไปข้างหน้าถึงกุมภาพันธ์ 2022 วัคซีนมีให้ในวงกว้างมากขึ้น (แม้ว่าจะยังมีปัญหาในการเข้าถึงและบางคนไม่ต้องการนัดนี้) และแน่นอนว่าเราไม่ใช่ไก่ฤดูใบไม้ผลิเมื่อพูดถึงการเผชิญหน้ากับสายพันธุ์ใหม่ แต่เนื่องจากการระบาดใหญ่เป็นการแปรปรวนของเวลา ฉันจึงตัดสินใจติดต่อกับ Gordon ในตอนนี้เพื่อดูว่าความคิดของเธอเปลี่ยนไปตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2021 หรือไม่ บทสนทนาของเราได้รับการแก้ไขให้มีความยาวและความชัดเจน
Amy Savage นักนิเวศวิทยาจาก North Carolina State University ในราลี ยังเห็นประโยชน์ของการแบ่งปันงานภาคสนามกับชาวเมือง “ตอนนี้มีโรงเรียนแห่งความคิดสองแห่งในระบบนิเวศน์วิทยาในเมือง” เธอกล่าว หนึ่งกล่าวว่าให้การทดลองซ่อนหรืออำพราง อีกคนหนึ่งกล่าวว่า “ทำให้ชัดเจนที่สุด – ใส่ป้ายบอกผู้คนว่ามีวิทยาศาสตร์เกิดขึ้นจริง”
วิธีการเปิดกว้างทำให้การทดลองเสี่ยงต่อการก่อกวน “แต่มันตอบสนองความต้องการทางวิทยาศาสตร์อีกอย่างหนึ่ง นั่นคือการสื่อสารสาธารณะ” ซาเวจกล่าว ทีมของเธอได้สำรวจครูใหญ่ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายหลายคนที่สนใจจัดการทดลองของเธอเกี่ยวกับวิธีที่แมลงกินเศษอาหารในบริเวณโรงเรียน เธออยู่ในรั้วว่าจะปกปิดหรือแบ่งปันการทดลองของเธอกับผู้คนที่ผ่านไปมาหรือไม่ “ฉันยังคงพยายามตัดสินใจว่าแนวทางใดดีที่สุด” เธอกล่าวสล็อตเว็บตรง
