ศิลปิน Gail Wight ได้ตรวจสอบรังสีเอกซ์
กับนักประสาทวิทยา เจาะซากโครงกระดูกควบคู่สล็อตเว็บตรงแตกง่ายไปกับนักโบราณคดี และแมลงที่ละลายด้วยพฤติกรรมของสัตว์
Wight รองศาสตราจารย์ในภาควิชาศิลปะและประวัติศาสตร์ศิลปะที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดในแคลิฟอร์เนียเปรียบเสมือนบทบาทของเธอในการฝึกงานระยะสั้นเหล่านี้กับบทบาทของ “ผู้แอบแฝง” คำนี้เป็นลักษณะเฉพาะของวิธีการของเธอ โดยจะลดสัดส่วนของเธอไปพร้อม ๆ กันและเน้นความตึงเครียดที่มีอยู่ในความสัมพันธ์ สมาคมวิชาชีพเหล่านี้บางแห่งเป็นการฝึกงานแบบแชโดว์ คนอื่นพัฒนาเป็นสิ่งที่คล้ายกับการทำงานร่วมกัน แต่ละคนได้นำ Wight ให้ผลิตผลงานศิลปะที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวซึ่งเป็นเวลากว่า 20 ปีแล้วที่ขยายสื่อตั้งแต่การถ่ายภาพและประติมากรรมไปจนถึงภาพยนตร์และศิลปะการแสดง
ในบรรดาวิดีโอของ Wight เป็นตารางที่มีสีสันของเชื้อรา Physarum polycephalum ซึ่งมองเห็นการเติบโตได้โดยใช้วิดีโอแบบเร่ง ภาพพิมพ์ขนาดใหญ่ของ Ground Plane ซึ่งแสดงภาพวัสดุฟอสซิลที่เก็บรวบรวมโดยห้องทดลองของ Elizabeth Hadly ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด รวมถึงสิ่งที่อาจเรียกว่า ‘mandible mandalas’ ลวดลายคล้ายเกล็ดหิมะขนาดใหญ่นี้สร้างขึ้นด้วยมือจากภาพถ่ายชิ้นส่วนเล็กๆ ของกระดูกสัตว์ ซึ่งบางชิ้นมีอายุมากกว่า 10,000 ปี
ประติมากรรมของ Wight รวมถึงเครื่องดนตรีลูกแก้วขนาดใหญ่ที่ “เล่น” โดยหนูที่จับอยู่ภายใน หากหนูที่ถูกจับได้นึกถึงหนูที่ถูกสอบสวนและผ่าออกในห้องปฏิบัติการ การเทียบเคียงจะไม่ถูกทำให้เข้าใจผิด “ฉันสนใจคำวิจารณ์ทางวิทยาศาสตร์มาก “นักวิทยาศาสตร์เป็น [ตำแหน่ง] ที่ดีที่สุดที่จะเข้าใจว่ามีอะไรผิดปกติในสาขาของตน ฉันประหลาดใจมากที่พบว่าพวกเขาชอบคำวิจารณ์จริงๆ”
อีกชิ้นหนึ่งที่เธอปรับตัวเองให้เข้ากับตัวอย่างวิทยาศาสตร์ มากกว่าที่จะเป็นนักวิทยาศาสตร์ คือผลงานการแสดงชิ้นแรกของเธอจากปี 1992 คือ School of Evolution รูปแบบของมันคือการสัมมนาตลอดทั้งวันซึ่งผู้ชมของเธอเป็นน้ำพุที่เต็มไปด้วยปลา เธอสนับสนุนให้พวกมันมีวิวัฒนาการต่อไปและหนีจากขอบเขตทางน้ำของพวกมัน
อารมณ์ขันไม่เคยห่างไกลจากกล่องเครื่องมือศิลปะของ
Wight; และในช่วงหลังๆ มานี้ ไม่ได้เป็นหัวข้อของวิวัฒนาการ ผ่านการร่วมมือกันอีกครั้ง ไม่ใช่กับนักวิทยาศาสตร์ที่มีชีวิต แต่เป็นวิญญาณของพวกเดียวกัน สำหรับ Restless Dust หนังสือของศิลปินที่เธอทำเสร็จในฤดูใบไม้ร่วงนี้ระหว่างพำนักอยู่ในแคลิฟอร์เนียที่ San Francisco Center for the Book ไวท์จินตนาการว่าจะพาชาร์ลส์ ดาร์วินไปทัวร์บริเวณอ่าวซานฟรานซิสโกเพื่อบันทึกความประทับใจของเขา การไปเยี่ยมห้องแล็บพันธุศาสตร์ทำให้เขานึกถึงเรื่องการผสมพันธุ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดาร์วินซึ่งแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของเขาด้วยเกรงว่าอาจจะทำให้ลูกสามคนเสียชีวิตก่อนวัยอันควร
หนังสือของ Wight เป็นวาระครบรอบ 150 ปีของการตีพิมพ์หนังสือเรื่อง Darwin’s On the Origin of Species และผลที่ได้คือวารสารที่พิมพ์ด้วยตัวอักษรด้วยหนังซึ่งไม่ต่างจากฉบับที่ดาร์วินจดบันทึกซึ่งในที่สุดก็กลายเป็น The Voyage of the บีเกิ้ล. วารสารเหล่านี้ซึ่ง Wight ผลิตขึ้นในฉบับพิมพ์จำนวน 50 ฉบับ บรรจุอยู่ในกล่องไม้สนเล็กๆ — “โลงศพเล็กๆ” เธอพูดติดตลก — ซึ่งประกอบด้วยแบบจำลองกระดาษข้าวขนาดเท่าตัวจริงของนกกระเต็นสองตัว โดยจำลองจากเอกสารการวิจัยของดาร์วินเอง . ช่องลำตัวของนกแต่ละตัวจะเต้นเป็นจังหวะด้วยแสงสลัวของหลอดไฟขนาดเล็กที่ใช้พลังงานจากแบตเตอรี่ ผีอาจเป็นของดาร์วิน แต่ตัวอย่างของเขาก็ยังเป็นที่จดจำเช่นกัน
หนึ่งในนักวิทยาศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ที่ร่วมงานกันของ Wight คือ Lucia Jacobs นักพฤติกรรมสัตว์แห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ ซึ่งยกย่องความทุ่มเทของ Wight อย่างลึกซึ้งว่า “วิทยาศาสตร์มีศิลปะที่ ‘สวย’ มากมาย และมีศิลปะที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีอีกมาก ” เจคอบส์กล่าว “แต่นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวกัน วิทยาศาสตร์เป็นหนทางหนึ่งในการแสวงหาความจริง และเกลก็ชอบสิ่งนั้นมากเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ — แต่เธอก็ชอบเรียกเราในเรื่องนั้นด้วย และด้วยวิธีที่น่าทึ่งมาก”
Jacobs เปรียบงานวิจัยของ Wight กับนักเขียนบทละคร Tom Stoppard ใช้คณิตศาสตร์ใน Arcadia และกล่าวถึงศิลปินที่เปลี่ยนมาเป็นนักวิทยาศาสตร์หลายคน เช่น Santiago Ramón y Cajal ซึ่งความพยายามในการก่อตั้งสาขาประสาทวิทยาประสบความสำเร็จในอาชีพการงานในช่วงแรกของเขาในฐานะจิตรกร “คุณสามารถพูดได้ว่าเธอเป็นนักวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์” เจคอบส์กล่าว “วิชาของเธอคือวิทยาศาสตร์ และเธอกำลังทดลองกับมัน โดยใช้ศิลปะ เพื่อทำความเข้าใจความจริงของมัน” อย่างไรก็ตาม Wight ไม่เคยใช้คำว่า นักวิทยาศาสตร์ กับตัวเธอเอง “วิทยาศาสตร์ไม่ใช่จุดแข็งของฉัน มันไม่ใช่โลกของฉัน” เธอกล่าว “แต่ฉันอาศัยอยู่ในโลกที่วิทยาศาสตร์สร้างขึ้นเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นฉันจึงต้องการทำความเข้าใจให้ดีขึ้น”
เธอเป็น ‘ศิลปินแห่งวิทยาศาสตร์’ ในลักษณะเดียวกับที่มีนักประวัติศาสตร์และนักสังคมวิทยาด้านวิทยาศาสตร์ Wight สำรวจนิสัยและประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์โดยใช้วัสดุเป็นวัสดุของเธอ และผลิตงานศิลปะที่ทำหน้าที่เป็นทั้งงานที่เปิดกว้างสำหรับการตีความและเป็นการประเมินการวิเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์อย่างตรงไปตรงมา พิจารณาผลงานของเธอ J’ai des papillons noirs tous les jours (2006) ซึ่งเป็นชุดของผีเสื้อทำมือหลากสีสัน โดยแต่ละชิ้นปักไว้ที่ด้านหลังกล่องแคบๆ ของตัวเองด้วยหมุด 100 อัน (ในภาพ)สล็อตเว็บตรงแตกง่าย
